Autor artykułu: Mike Shreve
Ruch New Age to termin, który obejmuje wiele obszarów duchowych. Może sięgać daleko w lewo i obejmować ciemną stronę okultyzmu, taką jak Wicca, czary, a nawet satanizm. Może sięgać w prawo i obejmować takie rzeczy, jak seminaria sukcesu i nauki pozytywnego myślenia, które nie zajmują się nawet podstawową koncepcją Boga, ale zawierają pewne zasady New Age. Jest to generalnie ruch w naszym społeczeństwie i świecie oparty na skoncentrowanym na ludzkim (humanistycznym) podejściu do objawienia tego, kim jesteśmy i jakie jest nasze przeznaczenie.
Pierwotnie termin „New Age” wywodzi się z wiary w astrologiczny wiek zwany „Erą Wodnika” (może pamiętasz piosenkę „The Age of Aquarius” spopularyzowaną przez broadwayowskie przedstawienie „Hair”). Zgodnie z pewnymi naukami astrologicznymi, obecnie przechodzimy z Ery Ryb (wieku wiedzy i postępu naukowego) do Ery Wodnika (epoki duchowego oświecenia i harmonii na planecie). Większość zwolenników New Age w jakiś sposób podpisuje się pod ideą, że duchowo przechodzimy w nową erę, podczas której na naszej planecie wkrótce zajdą drastyczne, pozytywne, duchowe zmiany. Zaowocuje to znacznie wyższym poziomem świadomości i duchowej atmosfery dla mieszkańców tego świata.
Biorąc ten kontekst można powiedzieć, że chrześcijanie również wierzą w „Nową Erę” – ponieważ większość chrześcijan wierzy w nadchodzącą Erę Królestwa: czas, kiedy Mesjasz będzie rządził na tej planecie w niesamowitej erze pokoju, harmonii i warunkach „nieba na ziemi” (niektórzy uważają, że będzie to 1000 lat – co może być dosłownym lub przenośnym okresem czasu, Objawienie 20:1-6). Należy jednak podkreślić, że właściwa interpretacja tej wyjątkowej nowej ery, w ramach proroczych fragmentów Biblii, jest zupełnie inna niż ta opisana przez New Age. Tak więc biblijne wyrażenie „Era Królestwa” i współczesny termin „New Age” odnoszą się do dwóch różnych koncepcji, które są ze sobą sprzeczne w wielu zasadniczych obszarach doktryny.
Jedno ze źródeł oferuje tę wyjątkową obserwację:
„Ruch New Age jest kategorią samą w sobie. W przeciwieństwie do większości formalnych religii, nie ma on świętego tekstu, centralnej organizacji, członkostwa, formalnego duchowieństwa, centrum geograficznego, dogmatu, wyznania? New Age jest w rzeczywistości swobodnym ruchem duchowym; siecią wierzących i praktykujących, którzy podzielają nieco podobne wierzenia i praktyki, dodając je do dowolnej formalnej religii, którą wyznają.”[1]
Kluczowym stwierdzeniem w tym cytacie jest: „podzielają nieco podobne wierzenia i praktyki”. Czym więc są te „nieco podobne wierzenia”? Czym są te „nieco podobne praktyki”? Chociaż wyznawcy New Age są bardzo zróżnicowani w różnych kwestiach (co oni celebrują i nie uważają za problem), zwykle zgadzają się w następujących piętnastu cechach:
1. Fascynacja rzeczywistością ponadnaturalną/nadprzyrodzoną – Prawdziwi wyznawcy New Age to namiętni poszukiwacze, którzy pragną duchowości, a nie zwykłej religii. Zasady, przepisy, rytuały, obrzędy – wszystko to blednie w porównaniu z osobistym doświadczeniem rzeczywistości nadprzyrodzonej. Jednak jest niewiele, jeśli w ogóle, granic określających, które doświadczenia duchowe są ważne i słuszne. Zamiast tego, zjawiska nadprzyrodzone obiecane przez różne światopoglądy są zwykle uznawane za równie uzasadnione, synkretycznie połączone w jeden system wierzeń. Różne praktyki mistyczne mają na celu albo eksplorację nadprzyrodzonych sfer, albo przebudzenie różnych mocy lub stanów świadomości w poszukującym.
2. Pluralizm – Wszyscy zwolennicy New Age są przekonani, że wszystkie religie są różnymi i jednakowo ważnymi ścieżkami do ostatecznej rzeczywistości i żaden światopogląd nie może w pełni odsłonić prawdy. Wszystkie religie są jednym.
3. Bezosobowy Bóg – Większość zwolenników New Age zgadza się, że Ostateczna Rzeczywistość jest bezosobową energią kosmiczną: nie myślącą, niesłyszącą, niewidzącą, niemówiącą, nieemocjonalną, niewolicyjną, nie reagującą siłą życiową, z której pochodzą wszystkie istoty osobowe i w którą ostatecznie zostaną wszystkie one wchłonięte. Niektórzy zwolennicy New Age podpisują się zarówno pod bezosobowym, jak i osobowym aspektem Boga, ale często osobowy aspekt Boga jest tylko chwilową iluzją na drodze do ostatecznego stanu.
4. Panteizm – Wiara, że wszechświat jest emanacją Boga i dlatego wszystkie rzeczy mają boską esencję. W panteizmie absolutnym Bóg nie istnieje poza naturalnym kosmosem. Wszystko jest Bogiem i Bóg jest wszystkim. Niektórzy zwolennicy New Age nie przyjmują panteizmu, ale zmodyfikowany pogląd zwany panenteizmem – wszystko jest w Bogu, a Bóg jest we wszystkim.
5. Monizm – Większość zwolenników New Age podziela przekonanie, że wszystkie rzeczy składają się z jednej podstawowej substancji, co daje początek stwierdzeniom takim jak: „Jestem wszechświatem. Jestem jednością ze wszystkimi rzeczami”. W tym sposobie myślenia nie ma miejsca na dualistyczny pogląd na Boga wykraczającego poza stworzenie i będącego poza stworzeniem. Ponieważ wszystko jest Bogiem, dlatego wszystko jest jednym.
6. Świętość Natury – Ponieważ w New Age uważa się, że wszystko w naturalnym wszechświecie ma boską esencję, często wyznawcy praktykują kult natury, czasami nawet uznają boginię związaną z ziemią (Gaia lub Gaja) i dlatego New Age może być określane mianem „religii ziemskiej”.
7. Boskość człowieka – Ci, którzy podpisują się pod tą filozofią deifikują ludzkie istoty, nauczając, że wszyscy ludzie mają boską esencję, dając początek twierdzeniom typu: „Jestem Bogiem. Jesteś Bogiem. Wszyscy jesteśmy Bogiem”. Problem z tym punktem widzenia jest prosty: w przypisywaniu boskości człowiekowi kolejnym logicznym krokiem jest przypisywanie Bogu zła, ciemności i grzeszności. Wszystkie rzeczy, w tym zło szerzące się na tym świecie, są emanacją Boga. Popularny symbol yin-yang wywodzący się z taoizmu reprezentuje podwójną naturę ostatecznej rzeczywistości (zarówno ciemność, jak i światło w ostatecznej rzeczywistości).
8. Moc Osobistego i Subiektywnego Tworzenia Rzeczywistości – Wyznawcy New Age mają tendencję do przekonania, że rzeczywistość jest subiektywna, a nie obiektywna, że każda osoba może stworzyć swoją własną rzeczywistość poprzez przyjęcie pewnych przekonań lub poprzez składanie pewnych afirmacji, deklaracji lub wyznań. Daje to początek stwierdzeniom w rodzaju: „Ty możesz mieć swoją prawdę. Ja mogę mieć swoją prawdę i oboje możemy mieć rację jednocześnie” (nawet jeśli punkty widzenia wydają się być ze sobą sprzeczne).
9. Słaby Pogląd na Szatana i Grzech – Zwykle zwolennicy New Age albo nie wierzą w Szatana (diabła), albo mają na niego słaby pogląd. Niektórzy zaprzeczają jego istnieniu, utożsamiając Szatana jedynie z negatywnymi postawami dominującymi w systemie światowym. „Demony” to jedynie niekorzystne lub negatywne postawy, które mają tendencję do dominacji w ludzkich sercach i odciągania ich od prawdy. Niektóre grupy rozróżniają Szatana od Lucyfera, podnosząc tego ostatniego do poziomu boskiej istoty, a nawet „boga”. Lucyfer (czyli nosiciel Światła) jest czasami opisywany jako ten, który przynosi mądrość i oświecenie.
10. Słaby Pogląd na Zbawienie i Przebaczenie – W duchowości New Age problemem człowieka nie jest grzech; jest jego ignorancja ? ignorancja własnej boskiej istoty. Człowiek nie musi pokutować, jako odpowiadający przed Bogiem; musi być oświecony jako ten, który jest Bogiem. Dlatego zwykle nie używa się terminu „grzech”. W tym światopoglądzie nie potrzebujemy przebaczenia od Boga, ani nie powinniśmy o nie prosić – co byłoby oznaką duchowej niedojrzałości.
11. Oświecenie – Większość wyznawców New Age gorliwie poszukuje „oświeconego” stanu umysłu i używa wielu określeń (samadhi, nirwana, świadomość Chrystusa, świadomość Boga, samorealizacja, samoświadomość itp.). Aby to osiągnąć, używa się wielu środków: intonowania, medytacji, dyscyplin jogi itp. Należy zauważyć, że istnieje ogromna różnica między chrześcijańskim doświadczeniem „narodzenia się na nowo” a doświadczeniem oświecenia, jak to opisuje New Age. Narodzony na nowo wierzący wchodzi w relację z Bogiem (poprzez zmycie grzechu przez krew Jezusa) i poprzez Ducha Bożego wchodzącego w człowieka z zewnątrz. Domniemana oświecona osoba uświadamia sobie, że jest Bogiem, budząc wrodzoną boską esencję, która jest we wszystkich ludziach.
12. Reinkarnacja – Większość wyznawców New Age wierzy w ewolucję duszy poprzez liczne wcielenia. Zwykle ewolucja ta jest pozytywna i progresywna, podczas gdy w hinduizmie i niektórych innych systemach wierzeń dusza może przemieszczać się tam i z powrotem między stanami ludzkimi i zwierzęcymi, stanami wyższymi i niższymi. Ci, którzy podpisują się pod buddyjskimi wierzeniami, mają zupełnie inny pogląd na reinkarnację niż interpretacje oparte na hinduizmie. Jednakże większość zwolenników podpisuje się pod jakimś aspektem reinkarnacji.
13. Optymizm Ewolucyjny – Większość wyznawców akceptuje nadejście „New Age”: czasu większej duchowości i harmonii na tej planecie, czasu, w którym wiele problemów stojących przed ludzkością zostanie rozwiązanych.
14. Przyjście Mesjasza – Chociaż istnieją wielkie różnice opinii co do dokładnej natury tej osoby, większość zwolenników New Age oczekuje nadejścia postaci podobnej do Mesjasza, która będzie kluczową osobą, zwiastującą i w pełni urzeczywistniającą tą „Nową Erę” we wszystkich jej aspektach. Wyznawcy New Age mają tendencję do twierdzenia, że Mesjasz judaizmu, Chrystus chrześcijaństwa, piąty Budda buddyzmu, imam Mahdi islamu, saoshyant zoroastrianizmu i Kalkin z hinduizmu są proroczymi przepowiedniami tej samej osoby. Jednak legendy i tradycje dotyczące tych wyczekiwanych osób są tak różne (poza judaizmem i chrześcijaństwem), że logicznie nie można ich połączyć w jedną osobę. Niektórzy zwolennicy New Age, zamiast wierzyć w pojedynczego Mesjasza, czują, że u każdej osoby na tym świecie nastąpi przesunięcie w górę w „świadomość Chrystusa” i że to „przesunięcie świadomości” wprowadzi nas w nową erę.
15. Globalna Perspektywa Rodzinna – Ze względu na ich monistyczne, panteistyczne i synkretyczne podstawy doktrynalne, większość zwolenników New Age jest w swoim systemie wierzeń wszechobejmująca, a nie wyłączna. Wszechobejmująca oznacza „włączenie wszystkich ludzi, wszystkich kultur i wszystkich religii w jedną zjednoczoną całość”. Miłość do innych jest zwykle głoszoną motywacją wyboru tak tolerancyjnej perspektywy. Jednak to sprawia, że wybór jednego właściwego światopoglądu jest niepotrzebny, a nawet się od tego zniechęca. Ci, którzy mają wyłączny pogląd na prawdę, są określani jako nieoświeceni i niechętni do współpracy z następną zaplanowaną „zmianą paradygmatu” w społeczeństwie (pojawienie się Ery Wodnika). Chociaż niektóre aspekty tego sposobu myślenia „jednego świata” mogą być dobre (prawdziwe współczucie dla wszystkich członków rasy ludzkiej), pod wieloma względami utoruje to drogę do rzeczy, które już tak dobre nie są – do jednej światowej religii, jednego światowego systemu bankowego , jednego światowego systemu policyjnego i jednego światowego systemu politycznego, które ostatecznie staną się narzędziami w rękach Antychrysta (człowieka grzechu, syna zatracenia) do narzucenia jego zwodniczej kontroli nad planetą.
Chociaż powyższe piętnaście punktów jest bardzo ogólnie zdefiniowanych, zasadniczo przyjęcie tych przekonań oznacza kogoś, kogo można nazwać zwolennikiem „ruchu New Age” lub „duchowości New Age”.
[1] www.religioustolerance.org/newage.htm, 24 kwiecień, 2010, paragraf pierwszy.
Artykuł ten został przetłumaczony z języka angielskiego ze strony The True Light. Link do oryginalnego artykułu: https://www.thetruelight.net/wp/what-is-the-new-age-movement/
Mike Shreve jest zaangażowany w ewangelizację (dotarcie do świata i służba kościołowi) od 1971 roku. Jego pasją jest oferowanie przepełnionej wiarą, opartej na łasce, skoncentrowanej na Jezusie, przekazującej moc prezentacji Ewangelii. Mottem jego duszpasterstwa, które zwięźle komunikuje jego misję to: „Trwając w prawdziwej miłości” (Efezjan 4:15). Strony pastora Mike’a:
Tu możesz pobrać bezpłatną broszurę w języku polskim opowiadającą historię duchowej podróży Mike’a Shreve’a od jogi, dalekowschodniego mistycyzmu i duchowości New Age do radości bycia naśladowcą Jezusa.