Autor artykułu: organizacja BibleProject
Jest takie odwieczne powiedzenie: „im bardziej rzeczy się zmieniają, tym bardziej pozostają takie same”. Każdego dnia nasze życie staje się swojskie i znajome. Mamy swoje rutyny, spotykamy te same osoby, wykonujemy te same zadania. Zaczynamy postrzegać świat w utartych wzorach, sposobach myślenia, które wydają się tak stabilne, że zaczynamy wierzyć, że nic ich nie zachwieje.
Historia biblijna ma właśnie to zrobić – otrząsnąć nas z naszego spojrzenia na świat, jak pies otrząsa się z wody po kąpieli. Ale Biblia nie tylko dekonstruuje sposób, w jaki zawsze widzieliśmy rzeczy; Biblia zastępuje nasze kruche wzorce nowym, mocnym wzorcem, który pochodzi z Bożej perspektywy. Kiedy pozwalamy Biblii stać się naszym obiektywem pokazującym jak postrzegać naszą rzeczywistość, uwalniamy się od starych, udeptanych ścieżek i wszystko zaczyna wyglądać inaczej. Otrzymujemy boską przejrzystość.
Albo, mówiąc językiem biblijnym, doświadczamy apokalipsy.
Apokalipsy? Czyż apokalipsa nie jest katastrofalnym końcem świata?
Właściwie, to tak. We współczesnym języku to właśnie takie jest rozumienie tego słowa. Po prostu wrzuć w Google „apokaliptyczne filmy”, a znajdziesz Godzilla, Zombieland, Terminator i tym podobne. W powszechnej wyobraźni apokalipsa to przerażające odkręcenie wszystkiego, co dobre.
Ale to nie jest to, co w Biblii oznacza słowo apokalipsa. W Biblii apokalipsa jest tym, co dzieje się, gdy ktoś jest wystawiony na nadzmysłową rzeczywistość Bożej perspektywy. Apokalipsa to tak intensywna konfrontacja z boskością, że zmienia sposób postrzegania wszystkiego przez doświadczającą ją osobę.
Apokalipsa to nie koniec – to nowy początek.
Apokalipsa nie jest okręceniem dobra! Wręcz przeciwnie, apokalipsa to reorientacja na to, co naprawdę dobre, jeśli odważysz się to zaakceptować.
Weźmy historię Jakuba. Oszukał swojego brata, oszukał ojca i uciekł aby żyć, prosto na własne wygnanie. Dawny styl życia Jakuba dobiegł końca. Z pewnością było to trwałe odkręcenie czegokolwiek dobrego dla niego i dla jego przyszłości. I właśnie w tym momencie Bóg „objawia się” we śnie, który przekształca zwykłe miejsce w miejsce spotkania z Bogiem, tak aby Jakub mógł spojrzeć na swoje okoliczności z Bożej perspektywy.
Możesz przeczytać całą historię w Księdze Rodzaju 28:11-17. Jakub zasypia na gołej ziemi i ma boski sen, w którym widzi drabinę łączącą niebo i ziemię z aniołami wchodzącymi i schodzącymi po jej schodach.
Na szczycie drabiny stoi Bóg i przemawia do Jakuba, obiecując pobłogosławić jemu i jego potomstwu, dać im ziemię, którą obiecał Abrahamowi i Izaakowi, rozmnażać jego potomstwo i powiększać jego rodzinę. Bóg daje Jakubowi nawet obietnicę jego stałej obecności i ochrony.
Kiedy Jakub się budzi, widzi wszystko inaczej, nawet swoje fizyczne otoczenie. „A gdy Jakub zbudził się ze snu, pomyślał: Prawdziwie Pan jest na tym miejscu, a ja nie wiedziałem. I zdjęty trwogą rzekł: O, jakże miejsce to przejmuje grozą! Prawdziwie jest to dom Boga i brama do nieba!” (Księga Rodzaju 28:16-17).
W dalszej części opowieści biblijnej, w Księdze Rodzaju 35:6-7, spotkanie Jakuba z Bogiem nazywane jest apokalipsą (objawieniem; hebr. galah). Jakub nie doświadczał końca świata, ale końca swojej poprzedniej perspektywy i przejścia do nowej. Przeżywał koniec swojego ograniczonego punktu widzenia. Przeżywał koniec swojej dezorientacji i konsternacji. Ale to nie był koniec świata. Jego apokalipsa była początkiem nowej rzeczywistości, rzeczywistości w której miał ufność, że Bóg jest przy nim i że jego wygnanie pewnego dnia dobiegnie końca.
Biblia jest pełna apokalips.
Apostoł Paweł pisze o swoim doświadczeniu apokalipsy w liście do Galatów.
A oznajmiam wam, bracia, że głoszona przeze mnie ewangelia nie jest według człowieka. Nie otrzymałem jej bowiem ani nie nauczyłem się jej od człowieka, ale przez apokalipsę (objawienie) Jezusa Chrystusa. (List do Galatów 1:11-12)
Opisuje on nagłe i potężne spotkanie, które miał podczas podróży. Paweł był w drodze do Damaszku z zamiarem powstrzymania rozprzestrzeniania się ruchu Jezusa. (Ta historia opisana jest w Dziejach Apostolskich 9:1-9). Na drodze został zatrzymany, gdy „nagle olśniła go światłość z nieba”. W tym momencie głos Jezusa oznajmił mu, że to On. Saul próbował otworzyć oczy, ale niczego nie widział. Ślepota utrzymywała się przez trzy dni. To spotkanie z Jezusem wywróciło świat Pawła do góry nogami. Jego pogląd na całe jego życie został zachwiany. Zmieniło to sposób, w jaki wszystko postrzegał, a co za tym idzie, zaczął żyć w zupełnie nowy sposób jako naśladowca i apostoł Jezusa.
Bóg wszechświata chce, aby ludzkość widziała świat tak, jak on go widzi, i polegała na jego mądrości. Z tego powodu postacie w Biblii nieustannie doświadczają apokalips.
- W rozdziale 2 Księgi Rodzaju do Adama dotarł fakt, że samotność nie była dla niego dobra, a potem Bóg dosłownie obudził go ze snu na spotkanie z jego żoną, Ewą.
- W rozdziałach 12, 15, 17 i 22 Księgi Rodzaju Bóg ukazał się Abrahamowi z obietnicami, że będzie go błogosławił, rozmnażał jego potomstwo i błogosławił innych przez niego, przekształcając strach i niepewność Abrahama w zaufanie do Bożej wierności.
- W rozdziale 20 Księgi Rodzaju Abimelek zrozumiał, że popełnił duży błąd, zabierając żonę Abrahama, Sarę, gdy Bóg ukazał mu się, by mu to powiedzieć.
- W rozdziale 28 Księgi Rodzaju Jakub doświadczył chwały nieba i dowiedział się, że Bóg jest dla niego, i nie będzie musiał brać spraw w swoje ręce, aby zabezpieczyć swoją przyszłość.
- W rozdziałach 3, 19 i 31 Księgi Wyjścia oraz 32 i 33 Księgi Powtórzonego Prawa Mojżesz spotkał Boga na górze Horeb i na górze Synaj i otrzymał instrukcje dotyczące jego własnego życia i jego roli jako przywódcy całego narodu izraelskiego.
- W rozdziale 3 Pierwszej Księgi Samuela, Samuel usłyszał od Boga w Szilo, że Bóg ustanowił go sędzią i prorokiem nad swoim ludem i objawił mu przyszłe wydarzenia.
- W rozdziale 7 Drugiej Księgi Samuela Dawid zmienił swój sposób myślenia, kiedy Bóg przemówił do niego w Jerozolimie, mówiąc mu, że nie do niego należy budowanie domu dla Pana, ale sam Pan zbuduje „dom” dla Dawida i jego rodziny.
- W rozdziale 3 Pierwszej Księgi Królewskiej Salomon, będąc w Gibei, usłyszał we śnie od Pana. Bóg obiecał pobłogosławić Salomona mądrością i bogactwem wykraczającymi poza jakikolwiek innego władcę.
- W rozdziale 22 Pierwszej Księgi Królewskiej Micheasz opowiedział królom Izraela i Judy o wizji, jaką dał mu Bóg, przepowiadając ich klęskę w bitwie i śmierć króla Izraela.
- W rozdziale 6 Księgi Izajasza, Izajasz doświadczył wizji Boga siedzącego na swoim niebiańskim tronie i Bóg dał mu przesłanie dla swojego ludu w Izraelu.
- W rozdziale 1 Księgi Jeremiasza, Jeremiasz również otrzymał wizję obecności Boga, gdy Bóg ustanowił go prorokiem dla ludu Judy.
- W rozdziałach 1, 8-11 i 40-48 Księgi Ezechiela, Ezechiel miał serię wizji dotyczących świętości i chwały Boga oraz proroczych słów skierowanych do ludu Bożego będącego na wygnaniu w Babilonie.
- W rozdziałach 8 i 9 Księgi Amosa, Amos ujrzał wizję dojrzałego owocu, a potem ujrzał samego Boga podczas przesłania, które Bóg dał mu dla narodu izraelskiego.
- W rozdziałach 1-6 Księgi Zachariasza, Zachariasz otrzymał od Boga wiele snów i wizji dotyczących narodu Judy po okresie ich wygnania, zawierających wezwanie do ludu Bożego, aby powrócił do posłuszeństwa Bogu; a także wgląd w nadchodzące dla tego narodu wydarzenia.
- W rozdziałach 1-7 Księgi Daniela, Daniel otrzymał interpretacje snów króla Nabuchodonozora i jego własnych snów dotyczących przyszłości Babilonu i wygnanego ludu Bożego.
- W rozdziale 9 Dziejów Apostolskich Paweł spotkał zmartwychwstałego Jezusa na drodze do Damaszku, został oślepiony na trzy dni i zaczął żyć jako apostoł Jezusa, zamiast ? jak dotychczas – prześladowca kościoła chrześcijańskiego.
- W Apokalipsie Św. Jana, Jan, wizjoner, doświadczył apokalipsy, którą Bóg najpierw objawił Jezusowi, a następnie przekazał Janowi, aby Kościół oczekiwał powtórnego przyjścia Jezusa i dnia, w którym On uczyni wszystko nowym.
W każdej z tych historii Bóg objawia się w taki sposób, że punkt widzenia obserwatorów na ich życie lub historię ludzkości zostaje zamieniony na Boski punkt widzenia. Te momenty prawie zawsze odnoszą się do odmiennych stanów świadomości (snów, wizji) w wyniku praktyk ascetycznych (postu, medytacji, modlitwy, izolacji). W tych chwilach wzmożonej świadomości osoba zdaje sobie sprawę, że jej obecna sytuacja lub otoczenie jest rzeczywiście przesiąknięte boską obecnością i mocą. W apokaliptycznym momencie niebo łączy się z ziemią w umyśle i sercu wizjonera i jest on w stanie zobaczyć rzeczywistość w sposób, w jaki inni nie mogą.
Tak jak sny mogą być dezorientujące, gdy zastanawiamy się nad nimi po przebudzeniu, czytanie literatury apokaliptycznej może być również trudne, ponieważ jest ona pełna dziwnych obrazów, poetyckiego języka i symboliki. Kluczem do zrozumienia biblijnej literatury apokaliptycznej jest przyjrzenie się projektowi literackiemu, który został przedstawiony w Księdze Rodzaju i rozwinięty w pozostałej części Pisma Świętego. Podczas swojego odkrywania apokaliptycznych fragmentów Biblii miej na uwadze resztę boskiej narracji i wypatruj szablonów projektowych. Kontekst pomoże ci zrozumieć te potencjalnie mylące fragmenty.
Czy jesteś gotowy na apokalipsę?
Przeczytaj te historie i pozwól się im przesiąknąć. A gdy to robisz, zadaj sobie pytanie: „Czy jestem gotowy na apokalipsę?” Apokalipsa będzie niewygodna i dziwna. Może to doprowadzić do końca pewnych rzeczy – ustąpienia perspektyw, marzeń lub nawyków, których trzymałeś się przez długi czas. Ostatecznie jednak apokaliptycznym celem Boga jest zmiana orientacji naszego życia na to, co naprawdę ma znaczenie. Bóg chce, aby ludzie prowadzili obfite życie pełne Jego mądrości i razem z Nim rządzili uporządkowanym światem. Oznacza to, że apokalipsa nigdy nie jest złą rzeczą dla nikogo z nas. Apokalipsa jest zawsze czymś, co Bóg robi w naszym życiu, aby przynieść dobre i piękne rezultaty, przynosząc chwałę Jego imieniu i ostateczne dobro swojemu ludowi.
Choć może to zabrzmieć dziwnie, apokalipsa jest czymś, czego lud Boży powinien chcieć, ponieważ lud Boży pragnie widzieć świat tak, jak widzi go Bóg. I rzeczywiście, wszystko, co zakłóca codzienne życie, może zmienić nasz sposób patrzenia na świat, ocenić, jak żyjemy (lub nie żyjemy) zgodnie z etyką Królestwa Jezusa.
Apokalipsa, czy to w opowieści biblijnej, czy w naszym własnym życiu, jest często bolesna, ale konieczna, aby uzyskać odpowiednią perspektywę. Apokalipsa Daniela przyprawiła go o mdłości. Izajasz i Jan zostali powaleni na ziemię po spotkaniu z boskością. Nie możesz nie zapomnieć tego, co widziałeś w apokaliptycznych chwilach, ani nie powinieneś. Nikt z nas nie powinien patrzeć wstecz na apokalipsę i widzieć, że w naszym życiu nic się nie zmieniło.
Apokalipsa nigdy nie jest końcem świata, ale może to być koniec świata, jakiego byliśmy świadomi. Weźmy na przykład najdłuższą i najbardziej znaną apokalipsę – Apokalipsę Św. Jana, ostatnią księgę Nowego Testamentu. Ta książka słynie z tego, że jest opowiadaniem o końcu świata, ponieważ jest w niej tak wiele brutalnych obrazów zniszczenia zła i nieporządku. Ale Apokalipsa nie kończy się końcem świata, ale odnowionym światem, w którym zniknęła niesprawiedliwość, ludzkość zjednoczona jest w ofiarnej miłości i troszczy się o stworzenie.
To jest to, na co wszyscy mamy nadzieję i aby się w tym kierunku zwrócić, potrzebujemy Bożej apokalipsy w naszym życiu.
Artykuł ten został przetłumaczony z języka angielskiego ze strony organizacji BibleProject. Link do oryginalnego artykułu https://bibleproject.com/blog/are-you-ready-for-an-apocalypse/
BibleProject to niekomercyjne studio animacji zajmujące się produkcją krótkich, w pełni animowanych filmów, dzięki którym treść Biblii może być dostępna dla wszystkich, wszędzie. Tworzone filmy, podcasty i inne materiały są rozpowszechniane za darmo, by pomóc ludziom poznawać historię biblijną w nowy sposób.
Polska część strony internetowej BibleProject jest dostępna pod linkiem: https://bibleproject.com/polish/
Zachęcamy również do subskrypcji polskiego kanału BibleProject na YouTube: https://www.youtube.com/c/BibleProjectPolski